Filmy surrealizm, antologia

Przeszukaj katalog

Zestawienie najlepszych i najpopularniejszych filmów w których występuje surrealizm, antologia. Zobacz zwiastuny, oceny, oraz dowiedz się kto reżyserował i jacy aktorzy występowali w tych filmach.

Kocham Kino to hołd złożony magii kina. Film, powstał na 60. urodziny jednego z najbardziej opiniotwórczych festiwali filmowych na świecie - Festiwalu w Cannes. Obraz składa się z 33 etiud, zrealizowanych przez światowych reżyserów. Motywem łączącym je wszystkie jest nieśmiertelny temat kina. Pomysłodawcą obrazu jest pan Gilles Jacob szef Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes. Nie ulega wątpliwość, że każdy, kto szuka w kinie nie tylko rozrywki, ale również sztuki, znajdzie tutaj przynajmniej jednego ze swoich ulubieńców. W tej wielokulturowej mieszance, cenieni autorzy, zdobywcy Złotej Palmy składają hołd kinu, a każdy z nich robi to w swoisty dla siebie sposób. Skromny budżet miał zmusić reżyserów nie tylko do bycia szczególnie kreatywnymi, nieprzewidywalnymi, zabawnymi, czułymi, cynicznymi, kontemplacyjnymi, poruszającymi lub prowokującymi, ale również do bycia bardziej przystępnymi i śmiałymi - tłumaczył pomysłodawca - Giless Jacob. Kino może być cytrusowym zapachem obieranej pomarańczy, dotykiem ciepłej skóry pod jedwabną pończochą lub po prostu salą, zatopioną w ciemnościach, skąpaną w uczuciu oczekiwania.
Ekscytujący jest już sam tytuł: Adrenalina – tajemniczy hormon ludzki produkowany przez gruczoł rdzeniowo-nerkowy zwany „hormonem nagłości” reguluje skurcze mięśni gładkich, wpływając także na intensywność emocji i reakcji agresywnych. Może dodać skrzydeł owładniętym strachem, dać nadludzką siłę walczącym o życie. Ten oryginalny i niezwykły film to rodzaj "adrenaliny współczesności, adrenaliny kina", współczesnych lęków, okrucieństwa, horroru. Adrenaline, le films – nieprzetłumaczalny, świadomy błąd językowy wskazujący na jeden film w liczbie mnogiej. Podczas niespełna 80-minutowej projekcji przez ekran przewija się 12 krótkich makabresek spiętych motywem nerwowo przesuwającej się kolejki ślepców. Te trzynaście niesamowitych pomysłów, zdominowanych przez czarny humor i parodię, to rezultat dwóch lat (1987-89) pracy siedmiu młodych reżyserów francuskich zaproszonych do wspólnej zabawy przez Yanna Piquera – twórcę realizującego od lat dziesięciu niesamowite krótkometrażówki.


Słowa kluczowe

Proszę czekać…